Functionele zones in de Permacultuur

Permacultuur, een duurzame benadering van landgebruik en tuinontwerp, maakt gebruik van een slim zone-systeem dat de inrichting en efficiëntie van een ruimte optimaliseert. Dit systeem verdeelt het land in verschillende ‘zones’, gebaseerd op de frequentie van menselijk gebruik en de aard van de activiteiten.

Zone 0 is het woonhuis, het centrum van menselijke activiteit. Hier draait alles om het minimaliseren van energieverbruik en het integreren van duurzame praktijken, zoals waterbesparing en zonne-energie.

Zone 1 omvat gebieden die regelmatig worden bezocht. Dit omvat keukentuinen, kruidenbedden en kassen, waar dagelijkse behoeften zoals verse groenten en kruiden worden verbouwd.

In Zone 2 bevinden zich elementen die regelmatige, maar minder frequente zorg vereisen, zoals fruitbomen, voedergewassen en grotere groentetuinen. Dit is ook een ideale plek voor composthopen en kippenhokken.

Zone 3 is het gebied voor grootschaligere landbouwproductie, zoals graanvelden en boomgaarden, die minder intensieve zorg nodig hebben.

Zone 4 wordt gebruikt voor semi-wild of beheerd bosland, ideaal voor het verzamelen van brandhout, het fokken van wilde dieren en boslandbouw.

Zone 5 is de wildernis, waar de natuur ongestoord blijft. Hier observeren permaculturisten de natuurlijke ecosystemen om te leren en deze kennis toe te passen in de andere zones.

Deze zonering zorgt voor een efficiënt gebruik van de ruimte, vermindert de benodigde arbeid en energie, en creëert een harmonieus en duurzaam systeem dat de natuurlijke omgeving respecteert.

Wil je terug naar het hoofdartikel over Permacultuur, click dan hier.